Laneko arrisku psikosozialak, oro har, zereginen antolaketa eta kudeaketa eskasak eta gizarte-ingurune negatibo batek sortutakoak dira. Arreta berezia jarri behar diegu arrisku psikosozialeko faktoreei, eragin negatiboa izan dezaketelako bai langilearen osasun fisiko, psikiko edo sozialean eta bai erakundean.
Laneko arrisku psikosozialaren faktore nagusiak
- Antolaketa-faktoreak: enpresaren politikari eta filosofiari, bere kulturari eta lan-harremanei eragiten diete.
- Lan-faktoreak: enpleguaren baldintzekin, lanpostuaren kontzepzioarekin eta lanpostuaren kalitatearekin zerikusia dutenak.
Arrisku nagusiak
- Estresa: globalena da, faktore psikosozial guztiei emandako erantzun orokorra delako. Estresak eszitazio- eta erantzun-maila handiak eragiten ditu, eta, askotan, halakoei ezin aurre egin ahal izatea sentitzea. Egoera hori kronifika daiteke, higadura profesionala edo burnout eraginez.
- Lan indarkeria: lanarekin zerikusia duen esparru batean pertsona baten edo talde baten aurka botere-posizio batetik gauzatutako indarkeriari erreferentzia egiten dio. Oro har, bi indarkeria-mota daude: fisikoa eta psikologikoa.
- Laneko jazarpena: oso lotuta dago enpresako giro txarrarekin eta lankideen arteko –goi-mailakoak edo zuzendaritzakoak barne– portaera negatiboarekin.
- Sexu-jazarpena: bi mota nagusi daude: quid pro quo edo sexu-xantaia eta etsaitasunezko giroak eragindakoa.
- Kontratu-segurtasunik eza: etengabeko kezka da, lanaren ezegonkortasunaren eta lanaren baldintza aldakorren ondorioz.
- Laguntza falta.
- Gainkarga.
